W kościele św. Anny na płn. ścianie barokowy obraz Benedykta Pawłowskiego „Apoteoza św. Jana Nepomucena” z 1750 r., pochodzący z zamienionego na cerkiew w 1875 r. kościoła św. Anny w Kodniu. [źródło]
Obraz olejny na płótnie „Św. Jan Nepomucen” z kościoła parafialnego pw. św. Anny
XVIII-wieczny obraz „Św. Jan Nepomucen” pochodzi z kompletu wizerunków świętych fundowanego dla kościoła św. Anny w Kodniu; przekazany do Tucznej, obecnie jest eksponowany w tutejszym kościele parafialnym. Zgodnie z informacją na odwrociu, ujawnioną w trakcie oględzin, obiekt w 1881 r, był odnawiany kosztem Józefa Grabowskiego oraz Ludwika Skulimowskiego przez Anzelma Bielińskiego z Białej Podlaskiej. Przed przystąpieniem do prac zdecydowano o koniecznym wzmocnieniu osłabionego płótna i konsolidacji warstw malarskich poprzez wykonanie dublażu na nowe płótno lniane z zastosowaniem masy woskowo – żywicznej. Wykonano ponadto czyszczenie obiektu, usunięcie wszelkich retuszy, przemalowań, wtórnych nawarstwień. Uznano za niezbędną wymianę zniszczonego krosna, które ze względu na działanie drewnojadów utraciło stabilność; jego listwy w trakcie eksploatacji zostały spaczone i przekoszone. Usunięto deski zniszczonego podobrazia drewnianego, w miejsce których zaplanowano zamontowanie sklejki wodoodpornej, umożliwiające montaż aplikacji. Przeprowadzone zabiegi miały na celu powstrzymanie procesów postępującej destrukcji oraz przywrócenie obiektowi pierwotnych wartości estetycznych i artystycznych.
Kierujący pracami: Magdalena Gawłowska, Leonard Bartnik. [źródło, str.108]
XVIII-wieczny obraz „Św. Jan Nepomucen” pochodzi z kompletu wizerunków świętych fundowanego dla kościoła św. Anny w Kodniu; przekazany do Tucznej, obecnie jest eksponowany w tutejszym kościele parafialnym. Zgodnie z informacją na odwrociu, ujawnioną w trakcie oględzin, obiekt w 1881 r, był odnawiany kosztem Józefa Grabowskiego oraz Ludwika Skulimowskiego przez Anzelma Bielińskiego z Białej Podlaskiej. Przed przystąpieniem do prac zdecydowano o koniecznym wzmocnieniu osłabionego płótna i konsolidacji warstw malarskich poprzez wykonanie dublażu na nowe płótno lniane z zastosowaniem masy woskowo – żywicznej. Wykonano ponadto czyszczenie obiektu, usunięcie wszelkich retuszy, przemalowań, wtórnych nawarstwień. Uznano za niezbędną wymianę zniszczonego krosna, które ze względu na działanie drewnojadów utraciło stabilność; jego listwy w trakcie eksploatacji zostały spaczone i przekoszone. Usunięto deski zniszczonego podobrazia drewnianego, w miejsce których zaplanowano zamontowanie sklejki wodoodpornej, umożliwiające montaż aplikacji. Przeprowadzone zabiegi miały na celu powstrzymanie procesów postępującej destrukcji oraz przywrócenie obiektowi pierwotnych wartości estetycznych i artystycznych.
Kierujący pracami: Magdalena Gawłowska, Leonard Bartnik. [źródło, str.108]
Ołtarze zostały przeniesione z kościoła w Kodniu, są barokowe z elementami regencji (1750 – 1751), wykonane przez snycerza Józefa Belowskiego. Ołtarz główny flankowany jest parą kolumn o spiralnych trzonach, ujęty w wolutowe spływy. W polu głównym znajduje się nowy obraz św. Anny Samotrzeć (1997), sygnowany E. Maksymiuk. Na zasuwie obraz Nawiedzenia NMP zapewne z około 1884, w zwieńczeniu kielich z hostią.
Regencyjna ambona (1750 – 1751), przeniesiona z Kodnia, także wyszła spod ręki Józefa Belowskiego. Jej czworoboczny korpus ma wklęsłe ścianki, baldachim zwieńczony jest akantowymi kartuszami i rzeźbą orła na kuli. Parapet schodów zdobią medaliony z malowanymi popiersiami św. św. Piotra i Pawła, zapewne z około 1884, wtórnie osadzonymi lub gruntownie przemalowanymi.
Chór muzyczny drewniany, na czterech filarach, z pełną balustradą. Umieszczono na niej barokowe rzeźby (koniec XVII wieku) z kościoła w Kodniu: kartusz z herbem Lis, drugi z Ręką zbrojną i pośrodku hermę anielską w geście oranta. Organy są późnobarokowe (1711), autorstwa organmistrza Marcina Woźnickiego, przeniesione z Kodnia, po 1882 przebudowane. W zwieńczeniu prospektu rzeźby króla Dawida i para aniołów, uszy i kotary z ażurowej wici roślinnej. [źródło]
W zamian za zniesioną w 1875 r. parafię Kodeń, Rosjanie pozwolili wybudować kościół w Tucznej. Obecny kościół parafialny wybudowano w latach 1879-1882 z fundacji Krasińskich a parafię erygowano w 1882 r. Kościół jest murowany, w stylu pseudoromańskim, o barokowym wystroju wnętrza. Ogrodzenie kościoła murowane z bramą (XIX w.). [źródło]
- obraz „Apoteoza św. Jana Nepomucena”;
- lokalizacja: kościół pw. św. Anny w Tucznej, gmina Tuczna, powiat bialski, województwo lubelskie;
- data wykonania fotografii: 6.08.2019 r.
Nie powrocil do Kodnia. Obraz ma i palme meczenska, i gwiazdki, i anioly i ksiege i krzyz i jest chyba rzeka. Ikonografia kompletna. Zdjecie zrobilas z boku, widac byl trudno dostepny.
OdpowiedzUsuńNie ma krzyża, zajrzyj na podaną w pierwszym źródle stronę - tam zdjęcie jest wyraźne.
UsuńJest krzyz!!! aniol po prawej ma krzyz w rece!!!
UsuńMasz rację. Dzięki za zwrócenie uwagi:)
UsuńHmm chyba bardziej podobają mi się Nepomuki jako rzeźby niż obrazy.
OdpowiedzUsuńZa to organy i chór podobają mi się bardzo :)
Mi też zdecydowanie podobają się bardziej rzeźby.
Usuń