Na stronie nepomuki.pl zamieszczono informację, iż w miejscowości Ochoża jest kapliczka św. Jana Nepomucena z 1844 roku... [źródło]
W "Leksykonie miejscowości powiatu chełmskiego" autorstwa Andrzeja Wawryniuka wymienione są następujące obiekty zabytkowe w Ochoży:
- Najstarsze obiekty budownictwa - Szkoła, mur. z ok. 1900 r., dom w zagrodzie nr 18, wł. Roman Grabczak, drewn. z 1900 r., obora w zagrodzie nr 31, wł. Kazimierz Marcyniuk, drewn., z ok. 1900 r. [źródło, str. 667]
- Zachowały się krzyże z lat: 1845 i 1914 oraz studnia opokowa z około 1910 r. [źródło, str. 664]
Żadna ze spotkanych przeze mnie w Ochoży osób nie słyszała o kapliczce świętego Jana Nepomucena, dlatego też sfotografowałam kilka przydrożnych krzyży.
Ponieważ historia z kapliczką w Ochoży nie dawała mi spokoju, postanowiłam spróbować ją wyjaśnić. Poniżej moje ustalenia.
Nazwa wsi:
Ochoża - terenowa nazwa własna nawiązująca do naturalnego ukształtowania terenu (miejsce trudno dostępne) [źródło, str. 664]
Ochodża
[x], ochoża, ochóżka. Zagłębienie terenowe pokryte kępami traw lub
porosłe olszynami, prawie zawsze pod wodą. Przez taką ochodzę nie łatwo
przejść, a trzeba zawsze obchodzić — stąd nazwa. [Witold Pracki „O niektórych nazwach ziemi i lasu na równinach”, 1934, str.63]
Daje to do myślenia. Otóż obecna wieś Ochoża położona jest na malutkim wzgórku i wcale nie jest trudno dostępna. We wspomnianym wyżej "Leksykonie miejscowości powiatu chełmskiego" autorstwa Andrzeja Wawryniuka znalazłam następujące informacje:
(...)
Dobra Ochoża - zgodnie z „Ukazem Najjaśniejszego Pana (...)
Najłaskawiej W. Pułkownikowi Aleksandrowi Burmann dowódcy pułku
strzelców W. Księcia Generała - Feldmarszałka hrabi Paskiewicza
Erywańskiego, w zaokrągleniu odpowiedniem wysokości czystego rocznego
dochodu złotych polskich darowane zostały. Jak podają dokumenty
notarialne, formalne przyjęcie tych dóbr nastąpiło w styczniu 1837 r.
(...) Akt podawczy z 1839 r. zamieszcza bardzo szczegółowy opis dóbr
wraz z poddanymi ich powinnościami oraz dochodami, jakie przynoszą
dzierżawy majątku. (...) Na folwarku był: "Dwór z drzewa sosnowego
tartego w węgły pobudowany, gontami pokryty z kominem murowanym na
dachu". Obok były dwie piwnice, loszek, spichlerz. Dalej stały 3 obory, 3
stodoły, wozownia, stajnia, karczma - „w miejsce spalonej
nowo-postawiona z drzewa sosnowego z zajazdem (...)", gorzelnia „w
miejsce spalonej, nowo-postawiona, z drzewa sosnowego tartego",
wołownia. We wsi był także: kościółek z drzewa tartego sosnowego w
węgieł pobudowany, gontami pokryty z kopułą, w której znajduje się
dzwonek i dwa krzyże - w stanie najgorszym. Kaplica św. Jana na czterech
słupach sosnowych wpuszczanych w podwaliny podparta od wschodu
podporami dębowymi, dach gontowy i krzyż żelazny w średnim stanie. Młyn
wodny z drzewa tartego w węgieł zbudowany z podsieniem na czterech
słupach. Dach gontem kryty o dwóch kołach nasiebiernych, z których górne
zepsute (...) w średnim stanie. (...) Po wydaniu ustawy o dobrach
donacyjnych 25 lipca 1919 dobra i folwark Ochoża przeszły na Skarb
Rzeczypospolitej Polskiej a następnie zostały rozparcelowane tworząc
obecną Kol. Ochoża. Obecnie działka, gdzie stał dwór, budynki
gospodarcze i towarzyszące, jest własnością rodziny Nowosadów i
Szachoniów, potomków Józefa, Legionisty. [źródło, str. 665]
Jak z tego wynika kaplica świętego Jana była już w Ochoży w 1839 roku, ale dawna Ochoża to teraz Ochoża-Kolonia. Poniżej wyjaśnienie:
Obecna Ochoża jest Ochoża nową. Stara Ochoża - Choszcza była nad rzeką Garką w pobliżu dworu. Kiedy ludność tam się już nie mieściła, właściciel królewszczyzny Ochoży gen Al. Burman nakazał wyciąć las w kwadracie 2x2 km - 2 km na zachód od starej Choszczy i tam zbudować nową, wzorową wieś. Jej wzorowość polegała na tym, że ulica wiejska przebiegała z południa na północ przez środek ziem. Al. Burman nakazał budynki mieszkalne postawić po stronie zachodniej, a obory i stodoły po stronie wschodniej. Strona wschodnia na całej długości była osłonięta „okólnikiem" - 3 m. szczelnym płotem z desek. Płoty były obowiązkowe również po stronie zachodniej. Na obu końcach wsi - dziobańskim i derkackim, były "zasuwy" zamykane na noc. (...) Nowa wieś Ochoża została założona w 1845 r. [źródło, str. 665-666]
W "Leksykonie miejscowości powiatu chełmskiego" autorstwa Andrzeja Wawryniuka wymienione są następujące obiekty zabytkowe w Ochoży-Kolonii:
Zagroda nr 63, wł. Janiny Florek, dom drewn., ok. 1926 r., obora mur., ok. 1927 r., 14 domów od przełomu XIX i XX w. (nr. 57 wł. Stanisława Danieluka) do 1939 r. [źródło, str. 128]
Podsumowując:
Kapliczka świętego Jana, wymieniona w dokumencie z 1839 roku, stała w miejscowości obecnie nazywającej się Ochoża-Kolonia. Ponieważ jej lokalizacja nie jest mi znana, do wpisu dołączyłam zdjęcia rzeki Garki, nad którą - być może - była ustawiona. Dalszych losy kapliczki nie znam. Wiem jedynie, że stary, drewniany, unicki kościółek funkcjonował w Ochoży do 1874 roku, a młyn wodny, stojący nad Garką, spłonął około 1900 roku.
Adnotacja:
- wzmianka na temat kapliczki świętego Jana Nepomucena;
- lokalizacja: Ochoża-Kolonia, gmina Chełm, powiat chełmski, województwo lubelskie;
- data wykonania fotografii: 25.04.2019 r., 27.08.2019 r. i 26.05.2024 r.
Ładnie umiejscowiony ten pierwszy krzyż pomiędzy tymi piaszczystymi drogami.
OdpowiedzUsuńJeśli zaś chodzi o warunki terenowe to człowiek przyczynia się do istotnych zmian.
Mój ojciec pochodzi z takich terenów jak ta Ochoża, jak chodziło się przez łąki to woda tryskała spod stóp, teren porośnięty olszynami.
Tak było dopóki nie zrealizowano bełchatowskich odkrywek węgla brunatnego, teren już nie jest podmokły. Usypiska z odkrywek widoczne są z zagrody mego kuzyna który tam teraz mieszka,
Melioracja też zrobiła swoje.
UsuńMario, trudno uwierzyć, że takie piaszczyste drogi się jeszcze zdarzają.
UsuńDariuszu, zdecydowanie masz rację.
Usuń