Mimo poniedziałku, kościół był otwarty.
W kościele Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, w zwieńczeniu bocznego ołtarza, znajduje się obraz Jana N. z drugiej połowy XVIII wieku. Jest to obraz w typie apoteozy, z postacią Jana stojącą na chmurze i z dwoma aniołkami, z których jeden trzyma zapieczętowany list, a drugi palmę męczeńską... [źródło]
Świątynia została ufundowana przez Mikołaja Krzynieckiego – skarbnika trembowelskiego, właściciela Borejowa, Babianki i Brzeźnicy Bychawskiej. Kościół w stylu późnobarokowym został wybudowany w latach 1755 - 1768 i konsekrowany w 1762 roku. Został zaprojektowany przez Pawła Antoniego Fontanę – nadworny architekt księcia Pawła Karola Sanguszki, ówczesnego właściciela Lubartowa. [źródło]
Wystrój kościoła jest późnobarokowy, także rokokowy i neoklasycystyczny z elementami sztuki ludowej. W drewnianym ołtarzu głównym (rówieśnik kościoła) znajduje się rokokowe tabernakulum. Po bokach dwa drewniane relikwiarze, z relikwiami św. Urszuli i bł. Wincentego Kadłubka. U góry zawisł XIX-wieczny obraz św. Wawrzyńca namalowany przez Wojciecha Gersona. Natomiast w centrum – obraz Matki Bożej Ostrowskiej, uznawany za cudowny.
Malowidła temperowe ozdabiające sklepienie to dzieło Władysława Barwickiego (1908).
Ciekawe jest ogrodzenie kościoła – niska brama na osi elewacji frontowej z masywną dzwonnicą na szczycie (ufundowaną przez Mikołaja Nieprzeckiego z Jedlanki). [źródło]
Przy wyjeździe z Ostrowa moją uwagę przykuła charakterystyczna kapliczka.
Przy ulicy Łęczyńskiej, niedaleko granicy miasta, stoi jedna z ostrowskich kapliczek (51°28'59.6"N 22°51'09.2"E). Późnobarokowa figura przydrożna w postaci wysokiego uskokowego cokołu opiętego z każdej strony zdwojonymi pilastrami, przedzielona dwoma gzymsami i zwieńczona przełamującym się trzecim oraz daszkiem, na którym stoi rzeźba Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej. Szerokie płaszczyzny pilastrów urozmaicone są płycinami. Polichromowana, kamienna rzeźba Marii Immaculaty z tego samego okresu, co figura, czyli z II połowy XVIII w.... Matka Boska z aureolą z siedmiu gwiazd stoi na kuli ziemskiej, depcząc oplatającego glob węża.
W okolicy znajduje się kilka innych murowanych kapliczek słupowych z tego samego okresu, o różnej formie, ale wyróżniających się jak ostrowska bogatą późnobarokową artykulacją. Ich słupy są także rozczłonkowane zwielokrotnionymi pilastrami z płycinami i dzielone gzymsami. Spotkać je można w leżących pomiędzy Ostrowem a Parczewem Brzeźnicy Bychawskiej i Siemieniu (2), a także w samym Parczewie. Możliwe, że są dziełem jednego, zaawansowanego cechowego warsztatu prowincjonalnego, działającego w którymś z lokalnych ośrodków miejskich, a może w Lublinie. [źródło]
Adnotacja:
- obraz świętego Jana Nepomucena w kościele Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny;
- lokalizacja: Ostrów Lubelski, gmina Ostrów Lubelski, powiat lubartowski, województwo lubelskie;
- data wykonania fotografii: 20.07.2020 r.
Kościół niezwykle okazały z bogatym wystrojem, a mnie hmmm najbardziej spodobał się ten zamek misternej kowalskiej roboty ;)
OdpowiedzUsuńCo do tej dzwonnicy, to sądząc po jej masywności, dzwon w niej wiszący jest pewnie duży, ciekawa jestem jak się odczuwa jego brzmienie stojąc na dole w tej niskiej bramie.
Zwracam uwagę na drzwi, zamki, kłódki, czasami to prawdziwe dzieła sztuki.
UsuńO tak, to często dzieła sztuki.
UsuńI ramy okienne.
UsuńCiekawe, co było w liście.
OdpowiedzUsuńW liście trzymanym przez aniołka? Na pewno była tajemnica.
UsuńCzy ukośne fale na krzyżu maja jakieś znaczenie?
OdpowiedzUsuńPytanie pewnie dotyczy krzyża nad bramką. Te fale symbolizują promienie słoneczne.
UsuńPoniżej wiadomości, do których dotarłam:
"Najtrwalszym elementem drewnianych krzyży i kapliczek jest zwieńczenie - metalowy, kowalski, mniej więcej półmetrowy krzyż. Takie krzyże powstawały w wiejskich warsztatach. Najwięcej - na przełomie dziewiętnastego i dwudziestego wieku. - Możemy je traktować jako symbol religijny, jako symbol wiary, symbol architektoniczny, ale też jako dzieło sztuki, dzieło sztuki kowalskiej...
Ich twórcy dbali by były piękne. Dlatego najprostszą formę, dwie krzyżujące się belki, wzbogacali o tarczę w miejscu przecinania się ramion. Tarcza, symbol Chrystusa, tak jak ramiona krzyża może być pełna albo ażurowa. Czasem zdobią ją promienie, a dopełnieniem kolistej, monstrancyjnej kompozycji jest półksiężyc umieszczony w dolnej części krzyża." [https://bialystok.tvp.pl/22235566/krzyze-kowalskie-male-arcydziela-sztuki-ludowej]
Powyższy krzyż nie ma półksiężyca, ale za to jest kogutek.
"Przydrożne krzyże drewniane, częste w krajobrazie wsi polskiej, bywały dodatkowo zdobione wyrobami kowalskimi – małymi krzyżykami żelaznymi z półksiężycem i/lub kogutkiem (...). Prawdopodobnie wierzono, że elementy te miały funkcję magiczną i chroniły przed działaniem złych mocy. Postać koguta przybierała formę realistyczną lub była uproszczona stylistycznie.
Kogut, symbolizujący nadejście światła dziennego, już od czasów antycznych oznaczał czujność i przezwyciężenie ciemności. Dzięki ognistoczerwonemu grzebieniowi, lśniącym piórom, a także dlatego że piał o świcie łączono go z ogniem i słońcem oraz nadchodzącą wiosną, tym samym symbolizował również siły witalne, płodność i urodzaj.
W Piśmie Świętym kogut występował podczas zaparcia się św. Piotra, dlatego łączono go z symboliką Pasji Chrystusa. Piejący kur o poranku zwiastował dzień, więc przypisano mu także symbol zmartwychwstania i zapowiedź ponownego przyjścia Chrystusa po Sądzie Ostatecznym. Z tego względu od IX wieku był często umieszczany na zwieńczeniach wież kościelnych. Panowało wówczas przekonanie, że chroni przed gradem, piorunami i demonami.
Według wierzeń ludowych był pierwszym ptakiem, który zapowiedział narodziny Chrystusa, dlatego mógł piać przez całą noc Bożego Narodzenia." [https://wmuzeach.pl/wszystkie-obiekty/SwObGQh9C6D5bT1BoyvH_kogut-z-krzyza-drewnianego-]