Kodeń

W Biuletynie Sanktuarium Matki Bożej Kodeńskiej nr 4 (44) z 2016 roku zamieszczono poniższą informację:

Po powstaniu styczniowym, gdy w życie wchodziły sankcje cara Aleksandra II, mszczącego się na Polakach, za udział w insurekcji, wypędzono z Kodnia księży katolickich, zakazano kultu w rycie łacińskim, kościół zamieniono na cerkiew, a obraz Madonny – jako symbol Polskości i znak nadziei na wolność Ojczyzny – wywieziono, na 52 lata, do Częstochowy. 

Chcąc uchronić dobra kościelne przed zaginięciem lub zniszczeniem przez zaborcę, Konsystorz Diecezji Lubelskiej, skierował do Kodnia delegację, która „z miejscowym Księdzem Administratorem Parafii, członkami dozoru kościoła i Wójtem Gminy Kodeń łącznie przystąpiła do spisania szczegółowego Inwentarza”. 

Posiadając jego protokół, jesteśmy w stanie wymienić i wskazać, gdzie zostały wywiezione, w celu ich zachowania. 

Na stronach 13 i 14 w/w protokołu inwentaryzacyjnego znajduje się spis, w którym w punkcie 14) zapisano: Ołtarz św. Jana Nepomucena w Tucznie. [źródło]

W 1928 roku do Kodnia wrócił tylko ołtarz Najświętszej Marii Panny, który poprzednio stał w kaplicy bocznej, a dziś jest w prezbiterium bazyliki. Pozostałe ołtarze, albo są tam, gdzie je w drugiej połowie XIX wieku wywieziono, albo zmieniły miejsce pobytu

.

Barokowy obraz Benedykta Pawłow­skiego „Apoteoza św. Jana Nepomu­cena” z 1750 roku, pochodzący z zamie­nionego na cerkiew w 1875 r. kościoła pw. świętej Anny w Kodniu, wisi na północnej ścianie w kościele pw. świętej Anny  w Tucznej.

Adnotacja:

• informacja na temat losów obrazu świętego Jana Nepomucena;
• lokalizacja: kościół pw. świętej Anny w Kodniu, gmina Kodeń, powiat bialski, województwo lubelskie;
• data wykonania fotografii: 5.10.2019 r.